نام و نسب:
او ابوبکر شُعْبَة بن عیّاش بن سالم الأسَدی الکوفی است.
از بزرگان ائمه قرآن و از دانشمندان و عابدان بزرگ به شمار میرفت. شخصیتی بیهمتا و از بزرگان اهلسنت بود.
ولادت:
هارون بن حاتم میگوید: از او شنیدم که میگفت: «در سال ۹۵ هجری به دنیا آمدم».
اساتید:
قرآن را سه بار بر عاصم بن أبی النَّجود خواند.
همچنین از اسماعیل بن أبی خالد، حصین بن عبدالرحمن، سلیمان الأعمش و گروهی دیگر روایت کرد.
شاگردان:
از مشهورترین شاگردان او میتوان نام برد:
- ابوربیع محمد بن إسحاق
- محمد بن عبدالعزیز بن عبدالله بن الصبّاح
- إسحاق بن أحمد الخزاعی
- محمد بن محمّدون
- عباس بن الفض
و گروه زیادی دیگر…
فضائل و سخنان:
یحیی بن آدم از ابوبکر (شُعْبَة) روایت میکند: «من قرآن را تنها از عاصم یاد گرفتم و از غیر او نیاموختم. حدود سی سال تابستان و زمستان نزد او میرفتم و از او قرائت میآموختم».
شُعْبَة همچنین میگوید: «قرآن را همانطور که زرّ بن حُبیش از عبدالله بن مسعود روایت کرده بود، به علی بن أبی طالب رساندم و او مرا همانگونه قرائت آموخت که خودش از پیامبر (ص) گرفته بود».
اختلاف قرائت با حفص:
ابن جَمعه گفته است: «میان روایت حفص و شُعْبَة در حدود ۱۲۰ حرف اختلاف وجود دارد که در کتب قرائت مشهور است».
بنابراین، هرکس این روایت را بیاموزد، یک قرائت کامل از قرآن را طبق روایت شُعْبَة از عاصم فرا گرفته است.
وفات:
شُعْبَة در سال ۱۹۳ هجری قمری درگذشت.
